Uczestnicy niedawnej konferencji parkingowej w Łodzi zgodnie uznali, że mechanizm centralnego ustalania maksymalnych cen za parkowanie w miastach utrudnia samorządom swobodne kształtowanie polityki transportowej. Do Ministerstwa Infrastruktury i Rozwoju wysłano rekomendacje z postulatem zniesienia przepisów ustawy, które ustalają w tej kwestii ograniczenia.

Jak zauważają, opłata za parkowanie jest jednym z narzędzi kształtowania polityki transportowej, jak np. ceny biletów komunikacji miejskiej. Jednak te, w przeciwieństwie do stawek za parkowanie, nie są regulowane ustawą. Obowiązujące od 2004 r. opłaty nie są nawet waloryzowane o wskaźnik inflacji. Zgodnie z przepisami opłat nie można pobierać w dni wolne od pracy, co jest problemem w miejscowościach turystycznych.

Obecnie ograniczenia uniemożliwiają prowadzenie efektywnej polityki parkingowej, zakładającą odpowiednią rotację pojazdów w strefie parkowania. Ponadto nie opłaca się realizować obiektów kubaturowych. Pod tym względem prawo, określające cele stref płatnego parkowania i odbierające ważne narzędzie ich realizacji, jest sprzeczne.

To nie koniec problemów związanych z obowiązującymi przepisami. Ustawa z jednej strony wprowadza ograniczenia godzinowe, a z drugiej strony zupełnie nie odnosi się do kwestii abonamentów. Kolejnym absurdem jest to, że opłaty mogą być pobierane tylko za wyznaczone oznakowaniem pionowym oraz poziomym miejsca parkingowe. Kierowcy parkujący nieprzepisowo w pobliżu takich miejsc są zwolnieni z jakichkolwiek opłat.

Możliwość ustalania wysokości opłat powinna być zadaniem władz samorządowych – podobnie jak to ma miejsce obecnie z określaniem cen biletów.

Więcej…