Po głosowaniu w Komisji Środowiska Parlamentu Europejskiego pojawiło się światełko w tunelu w sprawie uczynienia europejskiej polityki biopaliwowej bardziej ekologiczną. Komisja zagłosowała za pełnym uwzględnieniem pośredniej zmiany użytkowania gruntów (ILUC) (1) z biopaliw, które mogą być zaliczane do celu 6% redukcji emisji CO2 z paliw oraz 10% celu  udziału energii odnawialnej w transporcie w 2020 roku. Głosowanie sprawia, że polityka UE będzie spójna z ustaleniami nauki. Biopaliwa, które prowadzą do większych emisji niż paliwa tradycyjne przestaną być używane. UE zacznie promować wykorzystanie paliw, które rzeczywiście ograniczają emisje, takich jak zaawansowane biopaliwa i energia odnawialna dla samochodów elektrycznych.

„To głosowanie otwiera drogę do rzeczywiście ekologicznych paliw, które ograniczą emisje” – mówi  Nusa Urbancic z federacji Transport & Environment.

Komisja zagłosowała również za ograniczeniem  do 5.5% biopaliw pochodzących z upraw, które mogą być zaliczane do 10-procentowego celu paliw ze źródeł odnawialnych.

Według raportu Międzynarodowego Instytutu Zrównoważonego Rozwoju (IISD) Pogrążona w kryzysie Europa wydała w 2011 roku 10 miliardów euro na wspieranie branży biopaliwowej. To tyle samo, co na pomoc dla Cypru. Wsparcie to było niezbędne, aby otrzymać 4.5% udziału biopaliw w rynku – nieco poniżej zaproponowanego dziś  limitu 5.5%.

Poza tym, europosłowie zagłosowali za tym, aby po roku 2020 wskaźnik ilości biopaliwa w paliwie zastąpić ilością zaoszczędzonego CO2. Praktycznie przedłuża to obowiązywanie dyrektywy o jakości paliw do 2025. Według Transport & Environment to najlepszy sposób, aby obniżyć emisje z paliw.

Parlament Europejski zajmie się sprawą na sesji plenarnej we wrześniu. „Posłowie muszą poprzeć Komisję Środowiska. Jej sprawozdanie ma naukowe podstawy. Jeżeli stanie się inaczej, 10 miliardów publicznego wsparcia rocznie będzie nadal  bezsensownie tracone na wspieranie biopaliw, które prowadzą do emisji dwukrotnie większych niż tradycyjne paliwa z ropy” – mówi Nusa Urbancic.

Stanowisko Komisji Środowiska jest sprzeczne ze stanowiskiem Polski, która skupia się wyłącznie na obronie inwestycji funkcjonujących w Polsce i konsekwentnie sprzeciwia się nawet samemu obliczaniu efektu ILUC. „Polska powinna zrewidować swoją politykę. Powinna przypomnieć sobie o celach polityki biopaliwowej, którymi było obniżenie emisji i uniezależnienie się od surowców importowanych – ani jeden, ani drugi nie jest obecnie spełniany.  Powinna wreszcie zaprzestać zachęcania do inwestycji w biopaliwa spożywcze, które nie mają przeszłości dłuższej niż do 2020” – mówi Wojciech Makowski z Instytutu Spraw Obywatelskich, organizacji członkowskiej Transport & Environment.

(1)  ILUC  ma miejsce, kiedy  rośliny do produkcji biopaliw są uprawiane w miejscu, gdzie wcześniej rosły rośliny do celów spożywczych. Ponieważ popyt na żywność nie maleje, uprawy żywnościowe muszą być uprawiane gdzie indziej.

Unia reguluje biopaliwa dwoma aktami obowiązującymi do 2020 roku. Dyrektywa o energii odnawialnej ustanowiła cel udziału energii odnawialnej w transporcie na poziomie 10%. Dyrektywa o jakości paliw ustanowiła cel 6-procentowej redukcji śladu węglowego paliw. W praktyce, te dwie dyrektywy zmuszają kraje UE do subsydiowania biopaliw i nakazywania używania ich. Obie dyrektywy zawierają zasady uwzględniania bezpośrednich zmian użytkowania gruntów, ale ignorują zmiany pośrednie.

Streszczenie raportu IISD po polsku: http://www.otop.org.pl/uploads/media/biopaliwa/tlumaczenie_streszczenia.pdf