Wiele osób, zwłaszcza kobiet, nie czuje się bezpiecznie, wracając do domu wieczorem i w nocy. Według badań, niepokój w takich sytuacjach odczuwa dwie trzecie kobiet, a przy korzystaniu z komunikacji zbiorowej, kiedy na ogół dystans do przebycia piechotą jest większy niż w przypadku jazdy taksówką lub samochodem, wskaźnik ten jeszcze wzrasta do około trzech czwartych. Jest to powodem, dla którego niektóre kobiety rezygnują z pełnego uczestnictwa w życiu miasta po zmroku, a inne podejmują nieekologiczne decyzje transportowe.

W Montrealu lokalny operator komunikacji publicznej STM zdecydował się na prosty i tani krok, aby podnieść poczucie bezpieczeństwa poprzez umożliwienie skrócenia dystansu między przystankiem a drzwiami do domu. Od 1996 po zmroku (od 19.30 od września do kwietnia i od 21.00 w pozostałych miesiącach) każda kobieta lub dziewczyna podróżująca samotnie może zgłosić kierującemu pojazdem, gdzie dokładnie ma się zatrzymać na trasie danej linii, ale między wyznaczonymi przystankami. Należy to zrobić jeden przystanek przed wybranym miejscem wysiadania.

Usługa ta reklamowana jest reklamowana we wszystkich autobusach, przez reklamy prasowe oraz przy okazji każdej copółrocznej akcji informacyjnej związanej z wprowadzaniem nowego rozkładu jazdy.
W Montrealu system „Między przystankami” działa od 1996 roku. Średnio korzysta z niego ponad sto kobiet dzienne. W 2000 roku został wyróżnioną jako dobra praktyka przez UN Habitat. Od tej pory został wprowadzony przez większość operatorów komunikacji publicznej w Queebecu. Za tym działaniem poszły też inne – organizacje kobiece zostały włączone w proces konsultacji między innymi przy przebudowanie montrealskich stacji metra, aby zapewnić większe poczucie bezpieczeństwa.